Η λεηλασία των γεωργικών ενισχύσεων με εργαλείο προτάσεις της Κομισιόν.

 

   Αρχής γενομένης από την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ, άλλο ένα ζήτημα πλανάται στις μέρες μας. Ποιος θα πληρώσει το πρόστιμο της κακοδιαχείρισης εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ των ευρωπαϊκών ενισχύσεων την ώρα που ο, πιστοποιημένος Οργανισμός γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, ΟΠΕΚΕΠΕ  απέτυχε να διασφαλίσει τη διαφάνεια και τη νομιμότητα.

  Πως όμως φθάσαμε σε ένα τεράστιο πρόστιμο αλλά και σ’ όλα τα πρόστιμα που διαχρονικά επιβαρύνουν τη χώρα μας; Τι ακριβώς συμβαίνει;  Ποιος πραγματικά φέρει το κύριο βάρος της ευθύνης; Αρκεί να εστιάσουμε σε κάποιες προτάσεις της Κομισιόν προς το Ευρωκοινοβούλιο, που με την σειρά του, σχεδόν πάντα τις εγκρίνει και γίνονται νόμοι, οι γνωστοί ως «κανονισμοί». Μήπως άραγε κάποιες από αυτές τις προτάσεις -  κανόνες, που είναι έξω από κάθε λογική, αποτελούν τα θεμέλια για την υφαρπαγή των τεράστιων αγροτικών κονδυλίων, που αγγίζουν ετησίως τα πενήντα πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια σε κάποιο βαθμό θα επιστραφούν, με την μορφή προστίμων, στο Ευρωπαϊκό ταμείο ή στις τσέπες κάποιων Ευρωπαϊστών; Μήπως οι κανονισμοί αυτοί είναι η αιτία, δηλαδή το «προσκλητήριο» των ανά την Ευρωπαϊκή επικράτεια επιτήδειων σε απάτες; Συγκεκριμένα, στον Κανονισμό 1307/2013 της ΕΕ, στον ορισμό του «γεωργού» περιλαμβάνονται όχι μόνο φυσικά πρόσωπα-παραγωγοί αλλά και νομικά πρόσωπα! Με απλά λόγια, ιδιωτικές εταιρίες με μετόχους μάλιστα ακόμη και  υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ «βαπτίζονται» αγρότες. Αυτό τους δίνει την πρόσβαση στο να επιδοτηθούν και να «κρυφτούν πίσω από την ονομασία «γεωργός». Στην πράξη και κατά κανόνα, αυτές οι εταιρίες είναι εντελώς άσχετες με την κτηνοτροφία. Απλά ιδρύθηκαν από «ημέτερους» με σκοπό να οικειοποιηθούν τις ενισχύσεις των πραγματικών δικαιούχων.  Όταν ό πολίτης διαβάζει στον τύπο «οι αγρότες ενισχύονται με τόσα δις ευρώ» δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι  στην πραγματικότητα την μερίδα του λέοντος την νέμονται οι εταιρίες των συγγενών και φίλων των διοικούντων, που απλά έχουν πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων. Με μια απλή δήλωση κατοχής βοσκότοπου και χωρίς καμία απολύτως πραγματική παραγωγική δραστηριότητα, καρπώνονται εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ ετησίως!

   Ήταν όμως η  Κομισιόν που, με εργαλείο την Κοινή Αγροτική Πολιτική, επέτρεψε να συνδεθούν οι ενισχύσεις, είτε με τη γη (εκτατικές) είτε με ζωικό κεφάλαιο. Στην Ελλάδα, επιλέχθηκε από τους «διοικούντες» η ενίσχυση των κτηνοτρόφων να δοθεί αποκλειστικά στην έκταση αντί στο ζωικό κεφάλαιο, με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα να μισθώνονται ως δήθεν βοσκότοποι από επιτήδειους, διαθέτοντας μηδενικό ζωικό κεφάλαιο. Μάλιστα βουλευτής,  που πρόσφατα υπήρξε και υπουργός Τύπου,   στις 2/12/19  σε ερώτησή του προς την Βουλή των Ελλήνων,  μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Υπάρχει και αν ναι σε τι μέγεθος αριθμός δηλώσεων ΟΣΔΕ 2019 στις οποίες ενώ δεν υπάρχει καθόλου ζωικό κεφάλαιο, υπάρχει δήλωση έκτασης βοσκότοπου με κωδικό ποικιλίας 9002 - βοσκότοπος σε καλή κατάσταση;»  Άρα  η Ελληνική Βουλή γνώριζε και είχε από τότε επισήμως ενημερωθεί για το τι ακριβώς συνέβαινε.  Άξιο λόγου βέβαια είναι ότι μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ουδεμία απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση. Ποιοι μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν ώστε να μην δοθεί ποτέ απάντηση, υποτιμώντας το ρόλο του Κοινοβουλίου;

   Η Ελλάδα υποχρεούται άμεσα, τουλάχιστον να τροποποιήσει τον Ν. 3126/2003 περί ευθύνης Υπουργών (εγώ θα έλεγα περί ανευθυνότητας) και όποια άλλη αντίστοιχη διάταξη, εφόσον αυτή παρακωλύει την εφαρμογή του  Δικαίου. Όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τον κανονισμό 2017/1939, οφείλουν να διευκολύνουν το έργο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και να εξαλείφουν τυχόν εθνικά εμπόδια στη διερεύνηση και δίωξη εγκλημάτων, όπως απάτες επιδοτήσεων.  

   Πρόσφατα λοιπόν  επιβλήθηκε στην Ελλάδα πρόστιμο ύψους 415 εκατομμυρίων ευρώ, μετά από έρευνες που αποκάλυψαν εκτεταμένες παρατυπίες στη κατανομή των αγροτικών επιδοτήσεων. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO), αποδίδει τις ευθύνες στη διοίκηση, σε «διοικητικές αστοχίες του ΔΣ του ΟΠΕΚΕΠΕ» όπως είπε, υπογραμμίζοντας ότι ερευνάται η δομή και η λειτουργία του οργανισμού ως ικανού για τη διάπραξη οργανωμένης απάτης.

   Απευθυνόμενος ωστόσο στην Γεν. Εισαγγελέα κ. Laura Codruța Kövesi θα της θυμίσω ότι, αν δεν υπήρχαν οι απαράδεκτες «στρατηγικές προτεραιότητες» και οι απαράδεκτες «προτάσεις – ιδέες» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Ευρωκοινοβούλιο, που τελικά εγκρίνονται και γίνονται νόμοι (κανονισμοί) της Ένωσης, δεν θα υπήρχαν συνθήκες τέλεσης απάτης, που σε συνδυασμό με τις «διοικητικές αστοχίες» οδηγούν στα οικονομικά σκάνδαλα. Δεν θα υπήρχε η ανάγκη για βοσκότοπο αλλά για πραγματικό ζωικό κεφάλαιο, δεν θα υπήρχε η ανάγκη για ψευδείς προσδιορισμούς ιδιωτικών εταιρειών ως αγρότες, ούτε η ανάγκη για δημιουργία «περιφέρειας βοσκοτόπων», «περιφέρειας αροτριαίων» και «περιφέρειας δενδρωδών καλλιεργειών», που μοναδικό σκοπό έχουν να καταστήσουν τους ελέγχους  αδύνατους, ή  πολύπλοκους, χρονοβόρους και για «δυνατούς λύτες». Ούτε θα διαβάζαμε αγροτικές αγγελίες μέσω των οποίων κάποιοι ζητούν να αγοράσουν «δικαιώματα βοσκότοπου, σε κάθε γωνιά της χώρας»! Απλά οι κτηνοτρόφοι θα δήλωναν τα ζώα τους! Μα κάθε χρόνο το κάνουν και μάλιστα η σήμανση των ζώων τους είναι υποχρεωτική, συνήθως με ενώτια, τα οποία φέρουν μοναδικό αριθμό.

   Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετέθεσε τις ευθύνες στη Κομισιόν, για να μας θυμίσει τα λόγια του ποιητή: «Αφέντη που με βάζεις και χορεύω, εσύ με έμαθες να ζητιανεύω!». Όμως αυτό δεν είναι αρκετό γιατί θα πρέπει τουλάχιστον να μεριμνήσει για την αλλαγή της Ελληνικής νομοθεσίας ως προς τις ποινικές ευθύνες των πολιτικών προσώπων, ώστε τα λόγια του να επιβεβαιώνονται από τις πράξεις του.

   Και βέβαια, το ΓΕΩΤΕΕ έχει μερίδιο ευθύνης ( δεν είναι τυχαίο που στις αρχαιρεσίες συμμετέχουν μόλις το 20% των γεωτεχνικών του κλάδου), ο Οργανισμός ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ που όπως υποστηρίζει «Ερευνά Εκπαιδεύει και Πιστοποιεί» (Γεωργικοί Σύμβουλοι αγροτών,  πιστοποιητικά επαγγελματιών ψεκαστών, από που να αρχίσει κάποιος και που να τελειώσει) και λοιποί δημόσιοι οργανισμοί που νέμονταν με τις ευλογίες των διοικούντων τα κοινοτικά αυτά χρήματα των ενισχύσεων των αγροτικών κονδυλίων, στερώντας τα από τους πραγματικούς δικαιούχους… Με αποτέλεσμα η χώρα μας από παραγωγός αγροτικών προιόντων να καταντά καταναλωτής. Αν λοιπόν, ο φορέας διαπίστευσης, το Υπουργείο Αγρ. Αν. & Τροφίμων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι εξωτερικοί συνεργάτες (πχ Neurobublic), οι πολιτικοί, η ηγεσία του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν φέρουν καμία ευθύνη, τότε ποιος φταίει; Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι η μόνη αρμόδια και οφείλει να διερευνήσει. Ωστόσο όλοι όσοι προαναφέραμε συνεχίζουν να πληρώνονται με υπέρογκες αμοιβές και να παρίστανται σε «στημένες ενημερωτικές ημερίδες» των αγροτών, αγνοώντας τις ίδιες τις καταγγελίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Βρισκόμαστε έτσι ενώπιον θεσμικής εκτροπής.  

   Βέβαια δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι το κύριο βάρος της απάτης πέφτει στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς με βάση το Ν. 2637/1998 και την εφαρμογή του από το 2001–2002, έχει λάβει πλήρη διαπίστευση ως οργανισμός πληρωμών, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), όπως προβλέπει και ο Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013. Η διαπίστευση αυτή δεν είναι διακοσμητική, αλλά θέση ευθύνης. Όταν λοιπόν ο Οργανισμός Πληρωμών αποτυγχάνει, δεν ευθύνονται μόνο οι άμεσοι διαχειριστές των κονδυλίων, αλλά και εκείνοι που τον πιστοποίησαν, τον ενέκριναν και τον επιβλέπουν. Το Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας μας τόσα χρόνια, δεν βρήκε τίποτα μεμπτό;  

   Η «διοίκηση» δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα (υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς), την ιεραρχία του ΟΠΕΚΕΠΕ και του ΥΠΑΑΤ, ανώτερους υπαλλήλους, τους συμβούλους γνωστούς ως «τεχνοκράτες» την αρχή που εξέδωσε τη διαπίστευση, και τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς που επιβεβαίωναν κάθε χρόνο την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Η ανάληψη της υποχρέωσης καταβολής προστίμων θα πρέπει, επιτέλους, αντί να ακολουθεί την εύκολη οδό της χρέωσης των κρατών, δηλαδή των πολιτών τους, να ακολουθήσει την δίκαιη οδό της χρέωσης των διοικούντων που αποδεδειγμένα φέρουν την ευθύνη.

   Όλοι οι παραπάνω αναφερόμενοι είναι θεσμικά και ηθικά υπεύθυνοι για τη εύρυθμη και νόμιμη κατανομή των ενισχύσεων. Αν παραμείνουν και πάλι  ατιμώρητοι, τότε το βάρος θα πέσει, για άλλη μία φορά, στον απλό πολίτη και στον αγροτικό κόσμο. Βέβαια οι πολιτικοί έχουν σύμμαχο τον γνωστό νόμο, αλλά για όλους τους υπόλοιπους, ο Υπαλληλικός Κώδικας προβλέπει ότι « ο υπάλληλος υποχρεούται σε αποκατάσταση κάθε ζημιάς του Δημοσίου, που προκάλεσε με δόλο ή βαριά αμέλεια». Και αλλού αναφέρει: «Μπορεί να κινηθεί διοικητική ή αστική διαδικασία αποζημίωσης σε βάρος του υπαλλήλου». Και το Ευρωπαϊκό δίκαιο αναφέρει ότι: “Το κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για αχρεωστήτως καταβληθείσες ενισχύσεις, αλλά έχει το δικαίωμα να ανακτήσει χρήματα από τους υπεύθυνους μέσω εθνικών διαδικασιών». Και με τους κανονισμούς 883/2013 και  2185/96 επιτρέπεται στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία – EPPO να κινεί διαδικασίες ποινικές ή αστικές σε βάρος φυσικών προσώπων για απάτη ή απώλεια πόρων της Ε.Ε.

   Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι του ελληνικού κράτους και της ΕΕ;  Μήπως γιατί κάποιοι έχουν πολιτική κάλυψη και υπάρχει συγκάλυψη υψηλόβαθμων διοικούντων; Μήπως λόγω αδράνειας των διοικητικών μηχανισμών;  Μα στο συγκεκριμένο σκάνδαλο όχι μόνο οι εσωτερικοί έλεγχοι  δεν ενεργοποιούνται, αλλά και όποιοι προσπαθούν να τους ενεργοποιήσουν, απενεργοποιούνται οι ίδιοι, όπως η περίπτωση του τέως Προέδρου ΟΠΕΚΕΠΕ Γρηγ. Βάρρα, που έστειλε 3500 ΑΦΜ για έλεγχο και αμέσως αντικαταστάθηκε... Ή μήπως γίνεται «διάχυση» της ευθύνης σε πολλά πρόσωπα, οπότε χάνεται η ατομική λογοδοσία  και τελικά η Ε.Ε. επιβάλλει πρόστιμο στο κράτος επιτρέποντας του, αν θέλει, να αναζητήσει τις ευθύνες από τους υπεύθυνους.

Το δημόσιο μπορεί να κινηθεί με αγωγές, κατά πρώην διοικητών, υπουργών, υπαλλήλων και σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης να γίνει συμψηφισμός προστίμων με αποδοχές,  συντάξεις, περιουσίες των υπαιτίων. Επιτέλους να υπάρξει συνταγματική κατοχύρωση λογοδοσίας και προσωπικής ευθύνης. Γιατί οι πραγματικοί παραγωγοί και δικαιούχοι, δεν χάνουν μόνο  τις ενισχύσεις, χάνουν αξιοπρέπεια, χάνουν το δικαίωμα να επιβιώσουν σε ένα δίκαιο αγροτικό περιβάλλον.

  

Οι αγρότες θα θυσιαστούν στον βωμό του ΔΙΑ;

       Δεν είναι το αυξημένο κόστος παραγωγής ο κοινός  παρονομαστής των αγροτικών εξεγέρσεων σε όλη την Ευρώπη. Ο κοινός παρονομαστής είναι ο τρόμος που γεννιέται από την αυθαίρετη επιβολή της αντιαγροτικής πολιτικής, της λεγόμενης «Κοινής Αγροτικής Πολιτικής» αλλιώς Κ.Α.Π.  με την οποία εφαρμόζονται τα σχέδια της μείωσης μέχρι του αφανισμού μιας πληθυσμιακά δυναμικής και ιστορικής ομάδας της ανθρωπότητας, των ανθρώπων της υπαίθρου, των γεωργών , των κτηνοτρόφων και των ψαράδων. Μια πολιτική που αποτελεί μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών για την μετάβαση από τον Homo Sapiens στον Homo Zeus, προσδοκίες του club των δισεκατομμυριούχων. Μια εποχή που έχει ξεκινήσει αρκετά αισιόδοξα για αυτούς, τους ολιγάρχες του πλούτου, καθώς σύμφωνα με την έρευνα της Oxfam που δημοσιεύτηκε κατά την έναρξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, οι πέντε πλουσιότεροι επιχειρηματίες στον κόσμο διπλασίασαν τον πλούτο τους μετά το 2020!  

     Ο πανευρωπαϊκός αγροτικός ξεσηκωμός ξέσπασε από την πίεση που εφαρμόζεται από την Κ.Α.Π. με στόχο την καταστροφή της χαράς του ανθρώπου να δημιουργεί , του ανθρώπου που από τα πανάρχαια χρόνια μοχθεί να παράγει χρήσιμα προϊόντα ποιότητας για να μπορεί να επιβιώσει. Και αυτό το πέτυχαν είτε επιδοτώντας τα είτε καταστρέφοντάς τα. Είναι κοινό μυστικό ότι αν θες να καταστρέψεις ένα προϊόν το επιδοτείς! Αλλά και με τις αποσύρσεις των υποτιθέμενων πλεονασμάτων, για να συγκρατηθούν οι τιμές στις αγορές, με την προσπάθεια μείωσης και συρρίκνωσης του ενεργού αγροτικού πληθυσμού, με το πρόγραμμα της πρόωρης συνταξιοδότησης καθώς και με την μετατροπή του από παραγωγό σε συντάκτη ατέλειωτων σελίδων γραφειοκρατίας και πολλά παρόμοια μέτρα που σκοπό έχουν από την μία την συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού και από την άλλη την καταστροφή και την υποβάθμιση των αγροτικών προϊόντων τόσο ποσοτικώς όσο και ποιοτικώς. Το τραγικότερο όμως ήταν, η αποσύνδεση της παραγωγής από την επιδότηση! Δηλαδή η επιδότηση χωρίς την προϋπόθεση παραγωγής αγροτικών προϊόντων, στο βωμό της διαφθοράς και της υποκρισίας. Ήταν η εποχή που ξεχύθηκαν οι γεωπόνοι των Γεωργικών Εφαρμογών σε όλη την επικράτεια για να πείσουν τους αγρότες ότι δεν χρειάζεται πλέον να παράγουν,  αλλά «να κάθονται στο καφενείο και να περιμένουν το τσεκ της επιδότησης, επειδή η Ε.Ε. έχει υπερεπάρκεια αγροτικών προϊόντων», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν στην επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα.

    Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που θεωρούν ότι οι  περιοδικές αναθεωρήσεις της Κ.Α.Π., γίνονται μετά από «διαβούλευση» με τους αγρότες, αλλά δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε ότι το μόνο που γίνεται είναι μία απλή ανακοίνωση αποφάσεων για το τι πρόκειται να ακολουθήσει χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση, καμία ζύμωση, ή ανταλλαγή απόψεων, αλλά προπάντων καμιά από κοινού με τον αγρότη συζήτηση επι της ουσίας και λήψη απόφασης. Όπως σημειώνει ο Guardian σε πρόσφατο άρθρο του, «η τάξη των δισεκατομμυριούχων, διαστρεβλώνει την ισορροπία δυνάμεων στην αγορά, στην πολιτική και στην κοινωνία. Τα μέλη της κατέχουν εφημερίδες που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Κάνουν δωρεές σε πολιτικούς που ψηφίζουν τους νόμους που επιθυμούν». Ποιο είναι λοιπόν το νόημα της όποιας διαβούλευσης;

    Οι αγροτικές ενισχύσεις ως γνωστόν έχουν διαφθείρει και αλλοιώσει όλους σχεδόν τους εμπλεκόμενους. Αυτός ήταν και ο ουσιαστικός σκοπός της ύπαρξής τους. Με την τελευταία όμως αυθαίρετη επιβολή της νέας αντιαγροτικής  Κ.Α.Π. 2023-2027, η οργή ξεχείλισε. Από τα 2,5 δις ευρώ ετησίως , φέτος οι αγρότες έφτασαν να εισπράττουν μόνο το 0,5 δίς ευρώ. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα; Ο αγροτικός κόσμος αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί πρόφαση η υποτιθέμενη προστασία του περιβάλλοντος, με τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας φιλικών με το περιβάλλον, όπου σημειωτέον συγκαταλέγεται και η …πυρηνική ενέργεια! ως πράσινη ενέργεια και επιδοτείται η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων.

Αντιλαμβάνεται την τρομοκρατία του διοικητικού ελέγχου με τη βοήθεια δορυφόρων – κατασκόπων των κινήσεων τους, καθώς τα κέντρα εξουσίας τους υποχρεώνουν ακόμη και να φωτογραφίζουν με smartphones με γεωσήμανση (geotagged photos) τα χωράφια τους (AgriSnap-GR), σαν πισωγύρισμα σε στρατόπεδα αιχμαλώτων ή σκλάβων αλλοτινών εποχών.

    Με το υποτιθέμενο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης που βαπτίζεται «Πυλώνας ΙΙ» ενίσχυσης, αναλώνονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως που μεταφέρονται από την τσέπη του αγρότη στις τσέπες επιτήδειων,  που παρέχουν αγροτικές υπηρεσίες και …«έργα υποδομής». Έτσι επιχειρείται και μεθοδεύεται η σταδιακή  αρπαγή της γης και η δραστική και άμεση μείωση του αγροτικού πληθυσμού με ανακατεύθυνση σε άλλα επαγγέλματα , όπως συνιστούσε δημοσίως η επίτροπος γεωργίας λέγοντας ότι …«οι αγρότες πρέπει να βρουν και μια δεύτερη εργασία», ώστε να μην διαταραχθεί το «εκλογικό σώμα», να μην χαθούν οι …ψήφοι από τα κόμματα εξουσίας. Ο αγροτικός πληθυσμός γι αυτούς είναι χρήσιμος μόνο ώς αριθμός ψήφων και γι’ αυτό το λόγο προσπαθούν να τον αποδεκατίσουν οδηγώντας τον σε άλλες πιο ….διαχειρίσιμες πληθυσμιακά ομάδες.  

    Ήδη με την επιστήμη της τεχνολογίας, προϊόντα διατροφής, όπως ψάρια και κρέατα παράγονται από εκτυπωτικά μηχανήματα και βρίσκονται ήδη στα ράφια των Super Market. Από την εκτροφή των βοοειδών, λοιπόν, φθάσαμε σήμερα στην εξολόθρευσή τους και στην παραγωγή κρέατος με τρισδιάστατους βιομηχανικούς εκτυπωτές. Η αρχή έγινε με τους Ολλανδούς κτηνοτρόφους να επιδοτούνται για να σφάζουν τα ζώα τους! Η άρχουσα τάξη, η ομάδα των δισεκατομμυριούχων,  διατυμπανίζει ότι οι αγελάδες ρυπαίνουν το περιβάλλον επειδή ανασαίνουν και πέρδονται..!!

    Με εργαλεία την «Πράσινη Συμφωνία» και την δήθεν «κλιματική αλλαγή», στον δρόμο προς την μετάβαση από τον Ηomo Sapiens στον Homo Deus, το ζωικό κεφάλαιο θα εξολοθρευθεί και η δικαιότερη κατανομή των άμεσων ενισχύσεων και η ελάφρυνση των φόρων στα μέσα παραγωγής θα αποτελεί αστείο «θερινής νύχτας»!   γιατί η «Πράσινη Συμφωνία» είναι απλά ένα ακόμη εργαλείο αύξησης των φόρων στα μέσα παραγωγής, για να ανοίξουν διάπλατα τα σύνορα σε τρίτες χώρες με πολύ φθηνότερο κόστος. Και εδώ αρχίζει το μύθευμα για «ακριβότερα μεν αλλά ποιοτικότερα δε»! ευρωπαϊκά προϊόντα με την εφεύρεση των προϊόντων «ονομασίας προέλευσης», των διαβατήριων ποιότητας και των βιολογικών, που καμία σχέση δεν έχουν με φυσικώς παραχθέντα προϊόντα. Λες και το καλαμπόκι, ή τα δημητριακά, με ένα διαβατήριο ποιότητας, θα πωληθούν ποτέ στις υποσαχάριες περιοχές ή σε χώρες της Λατινικής Αμερικής! Στην πράξη η παραγωγή θα συρρικνώνεται διαρκώς ή θα οδηγείται στα αζήτητα. Τον περασμένο Σεπτέμβρη πάντως, η πρόεδρος της Κομισιόν παραδέχτηκε ότι υπάρχει πίεση στις τιμές των γεωργικών προϊόντων μας που  δέχονται μεγάλο ανταγωνισμό από την παγκόσμια αγορά. «Οι αγρότες μπορούν να βασίζονται στην ευρωπαϊκή στήριξη», είχε δηλώσει η Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν και τόνισε ότι θα ξεκινήσει διάλογο με τους αγρότες!

    Στο πρόσφατο συμβούλιο των υπουργών της Γεωργίας στην Κόρδοβα της Ισπανίας οι …εκπρόσωποι των ολιγαρχών συμφώνησαν ότι οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι εργαλείο για μια πιο ανθεκτική στο κλίμα Γεωργία! Αυτό βέβαια ήταν αναμενόμενο, αλλά το αξιοπερίεργο είναι, το πως είναι δυνατόν να ταυτίζονται με αυτή την άποψη οργανώσεις αγροτών που συμμετείχαν στο άτυπο αυτό συμβούλιο, συμφωνώντας ότι η ψηφιοποίηση είναι το κλειδί για το μέλλον του αγροδιατροφικού τομέα της Ευρώπης! Και δεν δίστασαν να δηλώσουν δια στόματος της προέδρου των Ευρωπαίων αγροτών ( Copa ) κ. Christiane Lampert ότι «η ψηφιακή Γεωργία είναι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για την δημιουργία προστιθέμενης αξίας και επιχειρηματικών ευκαιριών καθώς και για την βελτίωση της αποδοτικότητας των πόρων» και ότι οι νέες γονιδιωματικές τεχνικές (ΝΓΤ)μπορούν να συμβάλλουν στην  αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής…! Εδώ αξίζει να τονισθεί ότι αντιπρόσωποι αγροτών των κρατών μελών που ψηφίζουν για την εκλογή προέδρου, είναι ακόμη και ιδιωτικές εταιρίες, όπως για παράδειγμα στην χώρα μας, η γνωστή και μη εξαιρετέα  «GAIA ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ», οι σύγχρονοι δηλαδή αγροτοπατέρες…! Ευκαιρία λοιπόν για ποιους; Για τους αγρότες - φυσικά πρόσωπα ή για τους αγρότες - νομικά πρόσωπα, δηλαδή τις εταιρίες των διαδρόμων των Υπουργείων της Γεωργίας της ΕΕ;  Στον κανονισμό για τα φυτά που παράγονται, με νέες γονιδιωματικές τεχνικές, γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος δημιουργίας μονοπωλιακών ή ολιγοπωλιακών καταστάσεων στην αγορά, καθώς οι νέοι χαρακτήρες που δημιουργούνται με τις νέες γονιδιωματικές τεχνικές θα προστατεύονται με διπλώματα ευρεσιτεχνίας και το σημαντικότερο ότι θα οδηγούν σε περιορισμό της διαθεσιμότητας των ποικιλιών;                                        

    Η κυβερνητική άποψη ότι η πρόσφατη καταστροφή στο θεσσαλικό κάμπο ήταν αναπόφευκτη και οφείλεται εξολοκλήρου στην κλιματική αλλαγή και όχι στην κατασπατάληση εκατομμυρίων ευρώ, από ημετέρους, αντί των προγραμματισμένων αντιπλημμυρικών έργων σε μια περιοχή όπου πριν λίγα χρόνια υπήρχε μια τεράστια λεκάνη που αποξηράθηκε, νομίζω ότι καταντά το λιγότερο ένα άσχημο και κακόγουστο αστείο… Είναι ασέβεια απέναντι στους ανθρώπους που χάσανε τις περιουσίες τους όταν άλλοι αποκόμισαν εκατομμύρια, «απορροφώντας» τα κονδύλια των δημοσίων εγγειοβελτιωτικών έργων (στραγγιστικών και αντιπλημμυρικών). Μιλάμε βέβαια και για την καταλήστευση των σιδηροδρομικών υποδομών και χρηματοδοτήσεων, με την γνωστή εγκληματική κατάληξη των Τεμπών και την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Αν δηλαδή δεν υπήρχε το video με την τρομακτική σύγκρουση των δύο συρμών και την τεράστια έκρηξη του παράνομα μεταφερόμενου φορτίου, του θανατηφόρου εύφλεκτου υγρού, θα μπορούσαν να μας παραμυθιάσουν ότι φταίνε οι καιρικές συνθήκες , η …κλιματική αλλαγή, ότι ένας κεραυνός πχ προξένησε το μοιραίο ατύχημα.

    Η πράσινη μετάβαση και τα μέτρα προστασίας από την κλιματική αλλαγή είναι ένα προσχηματικό εργαλείο με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία ενός κυματοθραύστη των δικαίων αιτημάτων και της αγωνίας των ανθρώπων της πρωτογενούς παραγωγής ολόκληρου του πλανήτη, για την πατροπαράδοτη ελεύθερη δραστηριότητα και δημιουργία προς όφελος όλων.

    Το πανευρωπαϊκό αγροτικό μέτωπο της μάχης, με λίγα λόγια, έχει ως κέντρο βάρους την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια , για την ουσιαστική συμμετοχή των αγροτών αλλά και των λαών γενικότερα στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, στον δρόμο για την ισονομία και ισοπολιτεία και πρέπει να μας συμπεριλαμβάνει όλους.

    Υιοθετώντας τους στίχους του Γερμανού ποιητή θα λέγαμε στους σχεδιαστές του μέλλοντός μας, «ο αγρότης είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να σπέρνει, ξέρει και να θερίζει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται».

Και σκέφτεται ότι δεν αρκεί μόνο να αφαιρεθούν μερικά, από τα περιττά έτσι και αλλιώς, μηδενικά του τραπεζικού λογαριασμού των δισεκατομμυριούχων, γιατί και χωρίς αυτά ο τρόπος ζωής τους δεν θα αλλάξει, ούτε η προσωπική τους ασφάλεια, ούτε οι απολαύσεις τους. Οτι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε εποχές όπου η αμοιβή του κεφαλαίου, ήταν απαγορευμένη, έτσι που, τουλάχιστον στην κορύφωση των καταστάσεων, ένας και μόνο άνθρωπος να μην έχει περισσότερη δύναμη από ένα ολόκληρο κράτος, έναν ολόκληρο λαό. Ο τοκισμός τον Μεσαίωνα, άλλωστε ήταν για την Χριστιανική Εκκλησία,  πράξη αμαρτωλή, ανήθικη και ανεπίτρεπτη.  Στην Καινή Διαθήκη στο κατά Λουκά, προτρέπεται ο πιστός όχι μόνο να δανείζει χωρίς τόκο, αλλά και να μην περιμένει την επιστροφή του κεφαλαίου του. Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει σχετικά: «Τόκος νομίζω ότι αποκαλείται για το πλήθος των κακών που γεννάει. Ή μήπως για τους πόνους και τις λύπες που αναγκαστικά προκαλεί στις ψυχές των δανειζόμενων;» Στα περί αναχρονισμού απλά θα αντιπαραθέταμε βέβαια όλους τους ανθρώπους που καθημερινά πετάγονται έξω από τα σπίτια τους και σιτίζονται σε συσσίτια κάθε είδους, market pass , fuel pass, κοινωνικό ρεύμα, κλπ  κι ότι όλα αυτά γίνονται μέσα στο πνεύμα των μεταρρυθμίσεων που επαναφέρουν τον, κοινώς ομολογούμενο, εργασιακό μεσαίωνα.

  

    Η γη μας θα συνεχίσει να γεννά καρπούς και εμείς θα παραμένουμε  αισιόδοξοι, ευτυχισμένοι, αλλά και μαχητές μέχρι τέλους, …. όπως οι πρόγονοί μας! Έστω και χωρίς σχέδιο νίκης, μόνο διότι πρέπει…. Ακόμη κι αν γνωρίζουμε ότι, «δεν είναι δυνατό κανείς, του Δία το σχέδιο να ξεφύγει».

 

Οι έμποροι των άυλων τίτλων των βοσκοτόπων

     Σχεδόν κάθε επτά χρόνια γίνεται επεξεργασία και μερική αναθεώρηση της αγροτικής πολιτικής της ΕΕ σχετικά με τον τρόπο ενίσχυσης των ανθρώπων που ασχολούνται με την ύπαιθρο, δηλαδή των γεωργών, των κτηνοτρόφων και των ψαράδων. Την κατανομή των ενισχύσεων αυτών που αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των περίπου 2.500 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως στην Ελλάδα, έχει αναλάβει ο ΟΠΕΚΕΠΕ, ένας ανεξάρτητος οργανισμός υπό την επίβλεψη και τον έλεγχο τόσο του ΥπΑΑΤ όσο και της ΕΕ.  Η αδιαφάνεια ωστόσο του τρόπου κατανομής και της διαχείρισης αυτών των αγροτικών ενισχύσεων καθώς και η πλήρης ατιμωρησία των υπευθύνων στερεί,  στις περισσότερες περιπτώσεις, τα χρήματα αυτά από τους νόμιμους παραλήπτες με το …80%! του συνόλου τους να καταλήγουν  στις τσέπες μη αγροτών και επιτήδειων, που λυμαίνονται τις ευρωπαϊκές αυτές επιδοτήσεις.

     Αυτή είναι και η απάντηση στο εύλογο ερώτημα, πώς είναι δυνατόν μετά απο ενισχύσεις τόσων εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο, η γεωργία και η κτηνοτροφία συνεχώς να φθίνουν, οι εισαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων να αυξάνουν με εκθετική ταχύτητα και να έχει αρχίσει  μεγάλη αποεπένδυση στον αγροτικό χώρο. Την μνημονιακή περίοδο, για παράδειγμα, ο πρωτογενής τομέας παρόλο που θα μπορούσε να επανατοποθετηθεί με διαφορετικούς όρους στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας και να προσελκύσει νέους ανθρώπους στην παραγωγή, βουλιάζει στην αποεπένδυση και την απαξίωση.  Στην ετήσια έκθεση του 2018 ο ΟΠΕΚΕΠΕ αναφέρει χαρακτηριστικά:  «Οι δείκτες για το γεωργικό εισόδημα, την αγροτική απασχόληση, τις καλλιεργούμενες εκτάσεις βαίνουν μειούμενοι για πολλά χρόνια. Οι αιτίες μπορούν να αναζητηθούν σε ένα στρεβλό αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο που υιοθετήθηκε, στην κομματική-πελατειακή διαχείριση του αγροτικού κόσμου και των συνεταιριστικών προσπαθειών και στις επιταγές της ΚΑΠ όπου ταυτόχρονα με τις ενισχύσεις είχαμε μια αποδιάρθρωση κλάδων, διόγκωση των εισαγωγών και του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου»! Και  καταγγέλλει, ο τ. πρόεδρος του Οργανισμού δημοσιεύοντας στον αγροτικό τύπο στην κύκνεια επιστολή του, «…είναι κλειστές ανακυκλούμενες ομάδες ή συγγενείς, οι οποίες μεμονωμένα ή οργανωμένα ασκούν πίεση σε Κέντρα Υποδοχής Δηλώσεων ( ΚΥΔ ) και σε υπαλλήλους διαχέοντας τον φόβο…», δηλαδή περιγράφει την ελληνική μαφία των αγροτικών επιδοτήσεων!

       Όλα αυτά συμβαίνουν, με το Υπουργείο Γεωργίας να έχει προ πολλού καταρρεύσει και να είναι παρατηρητής, για να μην πούμε «κατασκευαστής»  αναδυόμενων  εταιριών που βαπτίζονται  «τεχνικός σύμβουλος», «εταιρία αγροτικών συμβουλών», «έξυπνη και ευφυής γεωργία», εταιρίες  διαχειριστές αλλά και εταιρίες αποδέκτες αγροτικών ενισχύσεων, που σε χρόνο ρεκόρ αποκτούν τεράστια κεφάλαια και είναι σε θέση να αγοράζουν και να εξαγοράζουν κάθε τι στον αγροτικό χώρο. 

        Από το ξεκίνημα της προηγούμενης ΚΑΠ 2015-2020, με την μεθοδολογία της μετατροπής-ισοδυναμίας του ζωικού κεφαλαίου με βοσκότοπο, υιοθετήθηκε η «Περιφέρεια Βοσκοτόπων», όποιος  μιλά την ελληνική γλώσσα μπορεί δυστυχώς να γελάσει και πραγματοποιήθηκε η κατανομή των ενισχύσεων  σε όσα νομικά ή και φυσικά πρόσωπα κατάφεραν να δηλώσουν βοσκότοπο, ασχέτως εάν διέθεταν  ή όχι ζωικό κεφάλαιο, δηλαδή ακόμη και εντελώς άσχετοι με την κτηνοτροφία έγιναν δικαιούχοι τεράστιων ποσών ενισχύσεων. Στις 2-12-2019   βουλευτής και σημερινός υφυπουργός του ΥπΑΑΤ κατέθεσε στην Βουλή την εύλογη ερώτηση: «Υπάρχει και αν ναι σε τι μέγεθος αριθμός δηλώσεων ΟΣΔΕ 2019 στις οποίες ενώ δεν υπάρχει καθόλου ζωϊκό κεφάλαιο, υπάρχει δήλωση έκτασης βοσκοτόπου με κωδικό ποικιλίας «9002-βοσκότοπος σε καλή κατάσταση»; Μετά από 14 μήνες η ερώτηση δεν έχει ακόμη απαντηθεί απο το ΥπΑΑΤ! Και μάλλον δεν θα απαντηθεί ποτέ όχι μόνο για το ΟΣΔΕ του 2019 αλλά για όλα τα ΟΣΔΕ, αρχής γενομένης από αυτό του 2015. Σε πρόσφατη ερώτησή του στην Βουλή, το ΚΙΝΑΛ ζήτησε διάφορα σχετικά στοιχεία, αλλά μόνο των ετών 2017 - 2020!  αφήνοντας να πλανάται το ερώτημα γιατί δεν ζήτησε τα πιο σημαντικά στοιχεία των ετών 2015 και 2016. Τότε δηλαδή που έγινε το ξεκίνημα της απάτης. Αξίζει να αναφερθεί και η αρπαγή του  30% της Βασικής Ενίσχυσης, που το 2015 αφαιρέθηκε οριζόντια απο όλους τους πραγματικούς ανθρώπους της υπαίθρου για να επιστραφεί δήθεν σ’ αυτούς ως «πρασίνισμα», δηλαδή περιβαλλοντική επιδότηση.  Το «πρασίνισμα» όμως έπρεπε να δοθεί επιπλέον της βασικής ενίσχυσης και όχι σε αντικατάσταση ισόποσου της βασικής ενίσχυσης. Το τεράστιο αυτό  ποσό των  εκατομμυρίων ευρώ κατέληξε  «πρασινίζοντας» τις τσέπες «ορισμένων», δια της γνωστής οδού  του «εθνικού αποθέματος».  Με σύμμαχο την αδιαφάνεια στις διαδικασίες, την μη ύπαρξη οριοθέτησης των βοσκοτόπων αλλά και με την συνεχή καταστρατήγηση,  της σημασίας  της λέξης «αγρότης» άλλοτε εμφανιζόμενη με τον τίτλο «πραγματικός αγρότης» ή «ενεργός αγρότης» και άλλοτε με τον τίτλο «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης» και την σύγχυση της σημασίας των λέξεων «βοσκότοπος», «λιβάδι», «βοσκήσιμες γαίες» κ.α. απλά συγκαλύπτονται «ανώνυμες εταιρίες»  αποδέκτες των αγροτικών ενισχύσεων. Και βέβαια δεν υπήρχαν και διαχειριστικά σχέδια, για τα οποία ο μόνος υπεύθυνος σύνταξης θα έπρεπε να είναι η Δασική υπηρεσία. Ο μύθος βέβαια ότι το πρόβλημα θα λυθεί με την θεσμοθέτηση νόμων και κανόνων των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης, είναι όχι μόνο αντιεπιστημονικός, διότι ουδόλως έχει να κάνει με τις χρήσεις γης (γεωργικές, κτηνοτροφικές ζώνες,…) αλλά και ανεφάρμοστος,  διότι αυτό απαιτεί χιλιάδες ώρες απασχόλησης σε κάθε περιοχή, σε κάθε οικοσύστημα και όλη η επίπονη αυτή εργασία θα είχε εφαρμογή μόνο σε βάθος πενταετίας, διότι τα δεδομένα συνεχώς αλλάζουν και δυστυχώς η Διοίκηση που έχουμε, τις περισσότερες φορές μόνο κακοδιαχείριση έχει να επιδείξει.

         Ο πιο απλός, αποτελεσματικός και διαφανής τρόπος για να ενισχυθούν οι κτηνοτρόφοι θα περίμενε κάθε λογικός νους, να είναι η κατανομή του ετήσιου συνολικά ποσού, δια του αριθμού των ζωικών μονάδων ( μέγεθος και είδος αγροτικού ζώου με βάση τους υπάρχοντες πίνακες)  που ο κάθε κτηνοτρόφος εκτρέφει. Όλοι οι δικαιούχοι κτηνοτρόφοι,  θα μπορούσε να είναι καταγεγραμμένοι σε έναν ηλεκτρονικό χάρτη στην ιστοσελίδα του ΥπΑΑΤ, του ΟΠΕΚΕΠΕ, των Δήμων , με το είδος και τον αριθμό των ζώων τους, την τοποθεσία τους και κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία. Με την υπάρχουσα τεχνολογία κάθε ευρωπαίος πολίτης θα μπορούσε να γνωρίζει ποιο κοπάδι βόσκει και σε ποια περιοχή, ποιο κοπάδι είναι σταβλισμένο, σε ποιο νησί υπάρχουν φάρμες αλόγων, ποια ζώα νοσούν κλπ και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο.  Αυτές εξάλλου θα πρέπει να είναι οι εφαρμογές της «ευφυούς γεωργίας», στην υπηρεσία των ανθρώπων της υπαίθρου  και  όχι των επιτήδειων, οι οποίοι μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα αγροτικής εφημερίδας,  για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους δηλώνουν βοσκοτόπια και …εκτός της χώρας μας, έχοντας πρόσβαση στο σύστημα ψηφιοποίησης! 

           Το αλαλούμ που επικράτησε ήταν αναμενόμενο. Όταν έφτασε η ώρα της κατανομής, την άνοιξη του 2015 οι κτηνοτρόφοι βρέθηκαν προ εκπλήξεως.  Τούς βοσκότοπους τούς είχαν οικειοποιηθεί οι γνωστοί - άγνωστοι καταχραστές των αγροτικών επιδοτήσεων, οι οποίοι σε μια νύχτα έγιναν δικαιούχοι κτηνοτροφικών ενισχύσεων και αποδέκτες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Χαρακτηριστικό του τρόπου και του μεγέθους της αλλοίωσης των μέχρι τότε δεδομένων φαίνεται από το σχόλιο της Ελληνικής Λιβαδοπονικής Εταιρίας στην διαδικασία της διαβούλευσης νομοσχεδίου στις 9-6-2015 η οποία θέτει το ερώτημα «…αν τα δεδομένα του συστήματος αναγνώρισης αγροτεμαχίων (LPIS-GIS) του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι οριστικοποιημένα, καθώς έως και το Δεκέμβριο του 2014 πολλά στοιχεία του άλλαζαν διαρκώς»! Είχαν αρχίσει οι αναταράξεις της υπάρχουσας κατάστασης, με την προετοιμασία της «κατασκευής» των νέων δικαιούχων.

        Στην συνέχεια, οι ενισχύσεις αυτές, τα λεγόμενα «δικαιώματα», μετονομάστηκαν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ,  άυλοι τίτλοι και ξεκίνησαν να πωλούνται ή να ενοικιάζονται στους πραγματικούς  ενδιαφερόμενους, τους κτηνοτρόφους, σε τιμές «ευκαιρίας»! Έσπευσαν δηλαδή αμέσως να τα «μεταβιβάσουν»,  όχι μόνο για  να σκεπάσουν τα ίχνη του εγκλήματος, αλλά και για να μειώσουν τις αντιδράσεις όσων έμειναν εκτός μοιρασιάς ώστε να μην υπάρξει  «χιονοστιβάδα» διαμαρτυριών. Οι αγοραπωλησίες γίνονταν ακόμη και με μεταβιβάσεις των δικαιωμάτων χωρίς γή! (και ακόμη γίνονται) μέσω των περιφερειακών γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ηλεκτρονικά ή με φυσική παρουσία. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα ακόμη και δημοπρασίες γινότανε!  Βέβαια κανείς δεν παραδεχότανε ότι επρόκειτο για αγοραπωλησίες, διότι έτσι θα προέκυπτε φόρος μεταβίβασης στο κράτος, θα γινότανε έλεγχοι και έτσι θα χάλαγε η σούπα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ πάντως διαβεβαίωνε ότι  οι  μεταβιβάσεις αυτές είναι δωρεάν και όταν δεν πρόκειται για ενδοοικογενειακές μεταβιβάσεις τότε παρακρατείται 25% όχι  ως φόρος μεταβίβασης αλλά ως φόρος ΟΠΕΚΕΠΕ! για …ενίσχυση δήθεν του «Εθνικού Αποθέματος»!  Καθημερινά στις εφημερίδες ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να βρει  πάμπολες αγγελίες αγοραπωλησιών «δικαιωμάτων». Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η «δευτερογενής αγορά»!

       Αν συνεχιστεί όμως η απάτη της κατανομής των ενισχύσεων στους κτηνοτρόφους με την μέθοδο των βοσκοτόπων τότε τα πράγματα για την Ελλάδα θα γίνουν ακόμη πιο  επικίνδυνα. Ο αναγνώστης μπορεί να δει περισσότερες λεπτομέρειες σε παλαιότερο άρθρο με τίτλο «σύγχρονοι κολίγοι».  Εκτός αυτού όμως έχουν γραφεί δεκάδες άρθρα για την άδικη, παράλογη και παράνομη αυτή κατανομή αλλά η δικαιοσύνη ποτέ δεν έσκυψε βαθιά στο πρόβλημα και καμία κυβέρνηση δεν τιμώρησε τους ιθύνοντες. Ίσως επειδή η κατανομή αυτή  βόλευε γιατί έκλεινε άλλες τρύπες του δημόσιου αλλά και ….ιδιωτικού βίου των εκάστοτε κυβερνώντων, με την δικαιολογία πάντα προς τους αγανακτισμένους κτηνοτρόφους ότι οι κατανομές αποτελούν προσωπικά δεδομένα μη προσβάσιμα παρά μόνο από τον ίδιο τον δικαιούχο ώστε να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο περαιτέρω διερεύνησης!

      Για του λόγου το αληθές άλλωστε σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφο, ο τ. πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ αποσπασματικά αναφέρει: «………από συγκεκριμένους κύκλους επιρροής (ακόμη και στους διαδρόμους του ΥπΑΑΤ)…………Θεωρώ ότι αυτοί οι κύκλοι εμπλέκονται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στο κυνήγι κοινοτικών κονδυλίων με όχημα τον σφετερισμό δημόσιων ή κατ’ επίφαση ιδιόκτητων βοσκοτόπων…….»  Και σε κάποιο άλλο σημείο δηλώνει:  «Δεν είναι δυνατόν να κατανέμεται Εθνικό Απόθεμα σε επιτήδειους αιτούντες που δεν ασκούν καμία γεωργική δραστηριότητα και απλά δηλώνουν κάτοχοι ή ενοικιαστές ιδιωτικών βοσκοτόπων με γη σε καλή γεωργική κατάσταση, χωρίς μάλιστα ζώα. Τελειώνουμε με την αδιαφάνεια στην κατανομή του αποθέματος που χρησιμοποιήθηκε ξεκάθαρα σε ορισμένες περιπτώσεις για ψηφοθηρικούς λόγους». Και καταλήγει ότι «κάθε περίπτωση η οποία προκύπτει από καταγγελία ή από ενδείξεις που βασίζονται στην ανάλυση κινδύνου που πραγματοποιούν οι αρμόδιες Δ/νσεις του Οργανισμού, ελέγχεται».   Θα ήταν άξιον λόγου, αυτές οι «αναλύσεις κινδύνου» για λόγους διαφάνειας και αξιοπιστίας να δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΕΠΕ…! Για να διαπιστώσει ο κτηνοτρόφος εάν πράγματι ο οργανισμός αυτός κάνει ελέγχους, από πότε έχουν αρχίσει και μέχρι πόσο ψηλά πρόκειται να φθάσουν. Σε πρόσφατη ανακοίνωση του συλλόγου των εργαζομένων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ως υπεύθυνο της κατανομής των ενισχύσεων καταδεικνύουν τον «περίφημο και αναντικατάστατο » όπως ονομάζουν, προφανώς ειρωνικά, εξωτερικό συνεργάτη του ΟΠΕΚΕΠΕ, την  κοινοπραξία Gaia-Neuropablic. Το απίστευτο είναι ότι, καταλήγοντας στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι, δηλώνουν πως «όλα αυτά τα χρόνια έχουν συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον τους εξαρτάται από την απρόσκοπτη λειτουργία του Οργανισμού, σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο, χωρίς αμφιταλαντεύσεις και φοβικά σύνδρομα που διασπείρουν ιδιωτικά και πολιτικά συμφέροντα»!   (Γιατί δεν τα καταγγέλλανε όλα αυτά στον εισαγγελέα;) 

       Όμως αντί των ελέγχων και του καταμερισμού ευθυνών,  ήρθε και η  λεγόμενη «Τεχνική Λύση» την οποία η ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ  ονόμασε «συμφωνία ανοχής ενός καθολικού ψεύδους», γιατί  με δυο λόγια έλεγε ότι, εάν δεν υπάρχει διαθέσιμος βοσκότοπος κοντά στις σταυλικές εγκαταστάσεις του κτηνοτρόφου, αλλά υπάρχει έστω εντός του Νομού, δεν υπάρχει πρόβλημα, είναι επιλέξιμος, δηλαδή μπορεί να δηλώσει ότι  τον βόσκει ώστε να επιδοτηθεί και αν δεν υπάρχει εντός του Νομού και υπάρχει οπουδήποτε στην ….επικράτεια! πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα, θα  δηλώνει κανονικά ότι τα ζώα του βόσκουν σε αυτόν και η πολιτεία θα κάνει τα στραβά μάτια και θα τον επιδοτεί!  Διαβάζουμε σε εβδομαδιαία αγροτική εφημερίδα δηλώσεις του προέδρου της  «ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ»: «ο εκάστοτε υπουργός που αναλαμβάνει το ΥπΑΑΤ, εμπλέκεται στην απάτη υπογράφοντας ότι συμφωνεί με την «τεχνική λύση» και έτσι γίνεται όμηρος του κυκλώματος…» 

      Στις 16-10-2020  τ. υπουργός του ΥπΑΑΤ  έθεσε τα ερωτήματα:…. «αν εμπλέκονται συγγενικά πρόσωπα στελεχών της σε αδιαφανείς διαδικασίες διαχείρισης βοσκοτόπων που οδήγησαν σε επιδοτήσεις χιλιάδων ευρώ…….αν υπάρχει κύκλωμα που λειτουργούσε ή και λειτουργεί κάτω από την μύτη των πολιτικών προϊσταμένων του……αν διερευνάται η καταγγελία της Φθιώτιδας και αν υπάρχουν και άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις σε άλλες περιοχές, πχ στην Δυτική Μακεδονία».

       Η αλήθεια είναι ότι, μετά από πρόσφατες καταγγελίες ορισμένες υποθέσεις έχουν όντως οδηγηθεί στην δικαιοσύνη.  Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι κύριοι ένοχοι είναι οι ενορχηστρωτές αυτής της κατάπτυστης κατανομής των ενισχύσεων στους κτηνοτρόφους,  αυτοί  που εισηγήθηκαν, κατασκεύασαν, αποδέχθηκαν και εφάρμοσαν τους κανόνες της,   διαχειριζόμενοι και οικειοποιούμενοι  εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως.  Ωστόσο η πολιτεία μέχρι σήμερα δεν είχε το πολιτικό σθένος να εφαρμόσει τον νόμο και να τιμωρήσει τους πραγματικούς ενόχους, τους καταχραστές του Κοινοτικού και Δημόσιου χρήματος, εάν κρίνουμε από έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου που αναφέρει για την χώρα μας ότι «….οι διαχειριστικές αρχές δεν είχαν παραπέμψει στις εισαγγελικές αρχές καμία από τις υποθέσεις του δείγματός μας σχετικά με τις οποίες υπήρχαν υπόνοιες απάτης».

          Ας ελπίσουμε ότι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων  θα σεβαστεί τον μόχθο των κτηνοτρόφων, θα απελευθερωθεί από τις ομάδες προετοιμασίας του λεγόμενου Στρατηγικού Σχεδίου της ΚΑΠ, τις προτάσεις των ειδικών, του Γεωργ. Παν. Αθηνών, (ακόμη και η  Παγκόσμια Τράπεζα έτρεξε να τσιμπολογήσει από τον πακτωλό των ενισχύσεων καταθέτοντας προτάσεις) και θα τολμήσει στην νέα ΚΑΠ, που αρχίζει με καθυστέρηση δύο ετών το 2022, δρώντας ανεπηρέαστη και ελεύθερη από βαρίδια του παρελθόντος,  να μην επιτρέψει να συνεχιστούν οι κατανομές των ενισχύσεων στους κτηνοτρόφους  με την μεθοδολογία των βοσκοτόπων, αλλά  ανάλογα του ζωικού κεφαλαίου που διαθέτουν,  ανεξάρτητα εάν τους έχει κατανεμηθεί χώρος βόσκησης ή όχι. Διαφορετικά ο Έλληνας αγρότης θα καταντήσει εργάτης γης και ο κοινωνικός ιστός της υπαίθρου σύντομα θα καταρρεύσει.  Εκτός αν κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα των οικονομικών και ιολογικών πιέσεων θα ξεπεραστούν και το ερχόμενο καλοκαίρι θα έρθουν οι τουρίστες για να μας σώσουν…